ജിജോ കുര്യൻ

സമ്പൂർണ്ണ ഭവനനിർമ്മാണ പദ്ധതിക്ക് വേണ്ടി സർക്കാർ തയ്യാറാക്കിയ ഏറ്റവും പുതിയ ലിസ്റ്റ് പ്രകാരം ഇടുക്കിയിലെ ഭവനരഹിതരുടെ എണ്ണം 24628 ആണ്. ഇത് ഒട്ടും ശാസ്ത്രീയമായി തയ്യാറാക്കാത്ത ലിസ്റ്റാണെന്ന് എണ്ണം കാണുമ്പോൾ തന്നെ നിസ്സംശയം പറയാം. ഇടുക്കിയിൽ ലയങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്ന തോട്ടം തൊഴിലാളികൾ തന്നെ ലക്ഷത്തോട് അടുത്താണ്. അവരിൽ സിംഹഭാഗവും ഭൂരഹിതരും ഭവനരഹിതരുമാണ്. സമ്പൂർണ്ണ ഭവനനിർമ്മാണപദ്ധതി അതിന്റെ പൂർണ്ണരീതിയിൽ നടപ്പിലാക്കിയാൽ ഇടുക്കിയുടെ മലകളിൽ അടുത്ത 4 വർഷത്തിനുള്ളിൽത്തന്നെ അരലക്ഷത്തോളം വീടുകൾ പുതുതായി ഉണ്ടാവും. ഇത്രയും പുതിയവീടുകൾ ഭൂരഹിതർക്ക് വേണ്ടി സർക്കാർ കണ്ടെത്താൻ പോകുന്ന വാസയോഗ്യമല്ലാത്ത മിച്ചഭൂമിയിലും (അതാണ് മുൻഅനുഭവം), ജനങ്ങൾ കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്ന അവരുടെ മലമുകളിലും കാടിനോട് ചേർന്ന സ്ഥലങ്ങളിലും പണിതുയർത്തിയാൽ അത് ഇടുക്കിക്കുമേൽ ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുന്ന പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഭീകരമായിരിക്കും.

ഒന്നാമതായി, സർക്കാർ വീടുകൾ ഒന്നും പ്രകൃതിസൗഹൃദവീടുകൾ അല്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവയിൽ നിന്ന് ഇവർ ഭാവിയിൽ കുടിയൊഴിയില്ലായെന്ന് കരുതാൻ നമുക്ക് ആവില്ല. കാരണം വയനാട് പോലുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ ആദിവാസികൾക്ക് വേണ്ടി നടത്തിയ ഭവനനിർമ്മാണ പദ്ധതിയിയുടെ പരാജയം അതാണ് നമ്മെ പഠിപ്പിച്ചത്. രണ്ടാമതായി, വനഭൂമിയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ഇടുക്കിമലകളുടെ ചെരുവുകളിൽ ഓരോരുത്തർ കാണിച്ചുതരുന്ന അവരുടെ തുണ്ടുഭൂമികളിൽ വീടുപണിതുവച്ചാൽ കാര്യങ്ങൾ അവിടം കൊണ്ട് തീരുന്നില്ല. നാളെ ഓരോരുത്തരും വഴിയും വൈദ്യുതിയും വെള്ളവും ആവശ്യപ്പെടും. അതൊക്കെ എത്തിച്ചുകൊടുക്കാൻ വീണ്ടും ഏക്കറുകണക്കിന് ഭൂമിക്ലിയർ ചെയ്യുകയും മലകൾ ഇടിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടിവരും. എല്ലാ മലകളിലും വൈദ്യുതിപോസ്റ്റുകളും കമ്പികളും വലിക്കേണ്ടിവരും. പിന്നെ വേനലിൽ വെള്ളത്തിന്റെ അഭാവം, വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ -ആശുപത്രി-കടകൾ പോലുള്ളവരുടെ പ്രാഥമിക ആവശ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകാതിരിക്കുക ഇവയെല്ലാം ഇതിനോട് ചേർന്ന് വരും.

ഇടുക്കിക്ക് 'സമ്പൂർണ്ണ ഭവനനിർമ്മാണപദ്ധതി' നടപ്പിലാക്കുമ്പോൾ ഇവയൊക്കെ പരിഗണിക്കണം. ഇടുക്കിയുടെ കാർഷീക മേഖലയിൽ നേരിട്ട് ഇടപെടാത്ത ഭൂരഹിതർക്ക് ഇടുക്കിയുടെ മലമുകളിലല്ല ഭൂമികണ്ടെത്തേണ്ടത്. കൂടുതൽ സൗകര്യങ്ങളും ഭൂമൂല്യവും ഉള്ള സമതലത്തിൽ ആവണം. ഇടുക്കിയുടെ ലോറേഞ്ചിൽ തന്നെ അത് നടപ്പിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. അതിന് സർക്കാറിന് വേണ്ടത് വെറും രാഷ്ട്രീയ ഇച്ചാശക്തി മാത്രം. പാട്ടക്കാലാവധി കഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഹാരിസന്റെ കാളിയാർ എസ്റ്റേറ്റ് പോലുള്ള പലതോട്ടങ്ങളും സമതലത്തിലുള്ള ജില്ലയാണ് ഇടുക്കി. എന്തുകൊണ്ട് അവ സർക്കാർ എത്രയും നേരത്തെ പിടിച്ചെടുത്ത് ഭൂരഹിതർക്ക് കൊടുത്തുകൂടാ?

ഇനിമുതൽ ഇടുക്കിയിൽ നടത്തുന്ന ഓരോ നിർമ്മാണവും കർഷകരുടേയും ഭൂ-ഭവനരഹിതരുടേയും ആവശ്യം കണ്ടറിഞ്ഞ്, പ്രകൃതി പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ നന്നായി പഠിച്ച്, നിലനിക്കുന്നവയെ വേണ്ടരീതിയിൽ ഉപയോഗിച്ച് മാത്രം നടപ്പിലാക്കേണ്ടതാണ്. ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട എത്ര KSEB കെട്ടിടങ്ങൾ പുനർനവീകരിച്ചാൽ ഭവനരഹിതരെ പാർപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ആലോചിക്കണം. അനധികൃത റിസോർട്ടുകൾ ജെസിബി കൊണ്ട് പൊളിച്ചടുക്കും മുൻപ് സർക്കാർ ഒരു വലിയ വിചിന്തനം തന്നെ നടത്തണം. അതൊക്കെ കെട്ടിപ്പൊക്കിയിരിക്കുന്നത് രാജ്യത്തിന്റെ വിഭവങ്ങൾ കൊണ്ടാണ്. അവ തച്ചുടച്ചാൽ അതുണ്ടാക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ ആരും ചർച്ചചെയ്തു കണ്ടില്ല.

ഇനിയും ഭൂരഹിതർക്ക് വേണ്ടി അടുത്തഘട്ടം നിർമ്മാണം നടത്താൻ കൂടി തയ്യാറെടുക്കുമ്പോൾ ഇടുക്കി അടുത്ത നാലോ അഞ്ചോ വർഷത്തിന് ശേഷം എന്തായി തീരും? മൂന്നാറിലെ തോട്ടം മേഖലയിലെ ഭവനരഹിതരെ മുക്കാൽ ശതമാനവും അധിവസിപ്പിക്കാൻ, അനധികൃത റിസോർട്ടുകൾ പിടിച്ചെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ, അവ മാത്രം മതികാകും. അവയിൽ അപകടാവസ്ഥയിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നവയെ മാത്രം അവയുടെ അപകടാവസ്ഥമാറ്റിയും (നിലകൾ കുറച്ചും) അല്ലാത്തവ അത്യാവശ്യം റീമോഡലിങ് നടത്തി ഫ്‌ലാറ്റ് സമാന പാർപ്പിടങ്ങളാക്കി മാറ്റി ക്രമപ്പെടുത്താവുന്നതേയുള്ളൂ. ഇനി മുതൽ ഇടുക്കിയിലെ ഓരോ നിർമ്മാണവും അതീവജാഗ്രതയോടെയാവണം. ഇടുക്കിക്ക് മാത്രമായി ഒരു പരിസ്ഥിതിസൗഹൃദ നിർമ്മാണചട്ടം രൂപീകരിച്ച് മാത്രമേ ചെയ്യാവൂ എന്ന് ചുരുക്കം.

CHR ജൈവമണ്ഡലത്തെ ജീവനോടെ നിലനിർത്താനുള്ള വഴികൾ

CHR മേഖല അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ഭൂപ്രശ്‌നങ്ങൾ പലതാണ്.
1. 7 സെപ്റ്റംബർ 2005 സുപ്രീംകോടതി വിധിപ്രകാരം ഏലമലക്കാടുകൾ വനഭൂമിയാണ്. വനഭൂമി എന്ന സ്റ്റാറ്റസ് നിലനിൽക്കുന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇവിടെ കാർഷീക-താമസ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് അപ്പുറം ഭൂമി വിനിയോഗിച്ചുകൂടാ.

2. വനഭൂമിയുടെ പരിപാലനം കൂടെ നടക്കണം എന്നതിനാൽ ഇവിടെ മരങ്ങൾ മുറിച്ചുമാറ്റാൻ അനുവാദം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.

3. കൃഷിമേഖല മൊത്തത്തിൽ നഷ്ടത്തിൽ ആയിരിക്കെ ഏലമല്ലാതെ വനത്തിൽ എന്ത് കൃഷി ലാഭകരമായി ചെയ്യാൻ ആവുമെന്ന് ഈ കർഷകരെ ആരും പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തെറ്റിച്ച് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലാവസ്ഥ വ്യതിയാനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഏലകൃഷി ഇനി മുന്നോട്ട് ലാഭകരമാവില്ല എന്നുമാത്രമല്ല പശ്ചിമഘട്ടത്തെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിഷലിബ്തമാക്കുന്ന കൃഷി എന്ന കുപ്രസിദ്ധിയും ഏലകൃഷിക്കുണ്ട്.

4. സംരക്ഷിത വനമേഖലയെ വെട്ടിപ്പിടിച്ച് സ്വന്തം എസ്റ്റേറ്റുകളോട് ചേർത്ത വൻഏലക്കർഷകരുണ്ട്.

5. ഈ മേഖലയിൽ നിയമവിരുദ്ധമായി റിസോർട്ട് നടത്തി ടൂറിസം കൊഴിപ്പിക്കുന്ന മാഫിയകൾ ഉണ്ട്. മൂന്നാർ റിസോർട്ട് മാഫിയകൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കയ്യേറിയ പ്രദേശം മൂന്നാർ എന്ന കൊച്ചു പട്ടണമോ അവിടുത്തെ തേയിലത്തോട്ടങ്ങളോ അല്ല, CHR മേഖലയാണ്.

6. തൗഫീക്ക് പാറമട, മാർ ബേസിൽ പാറമട, തിങ്കൾക്കാട് പാറമട, CMJ പാറമട... തുടങ്ങിയ ചെറുതും വലുതുമായ 100 കണക്കിന് പാറമടകൾ CHR മേഖലയിൽ ഇന്ന് പ്രവർത്തിക്കുന്നു. എങ്ങനെയാണ് CHR വനമേഖലയിൽ പാറമടകൾക്ക് അംഗീകാരം കിട്ടിയത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ എല്ലാവരും കൈമലർത്തും.

ഏലമലക്കാടുകളിൽ വരുന്ന CHR നെ 'വനം' എന്ന സ്റ്റാറ്റസ് മാറ്റി അവിടെ 'ഉപാധിരഹിത പട്ടയം' കൊടുക്കുക എന്നതാണ് CHRൽ വസിക്കുന്നവർ ഇന്ന് ഉന്നയിക്കുന്ന പ്രധാന ആവശ്യം. ഒന്നാമതായി പറയട്ടെ. 'ഉപാധിരഹിത പട്ടയം' എന്നൊന്ന് ഈ സംസ്ഥാനത്ത് എങ്ങും നിലനിൽക്കുന്നില്ല, തലസ്ഥാന നഗരിയിൽ പോലും. ഭൂമി അത് ആരുടെ കൈവശമായിക്കൊള്ളട്ടെ അടിസ്ഥാനപരമായി അത് ഗവണ്മെന്റിന്റേത് ആണ്. ഒരാൾക്ക് സർക്കാർ ഭൂമിവിനിയോഗത്തിനായി കൊടുക്കുമ്പോൾ അതിൽ ആ ഭൂമിയുടെ ഉപയോഗത്തെക്കുറിച്ച് കൃത്യമായ നിബന്ധനകൾ പറയുന്നുണ്ടാവും.

ആ നിബന്ധനകളിൽ ഏതെങ്കിലും തെറ്റിച്ചാൽ ആ ഭൂമിപട്ടയം ഉടൻ റദ്ദാക്കപ്പെടുകയും ഭൂമി ഗവൺമെന്റിലേയ്ക്ക് തിരിച്ച് എടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അതാണ് കേരളത്തിൽ ഏത് പൗരന് കൊടുത്തിരിക്കുന്ന പട്ടയത്തിലും അവസാനം പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വ്യവസ്ഥ. അങ്ങനെയെങ്കിൽ പിന്നെ ഇടുക്കിയിലെ വനമേഖലയിൽ കൃഷിചെയ്യാനും വീടുവെച്ച് താമസിക്കാനും ഭൂമിപട്ടയം കിട്ടിയിരിക്കുന്ന കർഷകർക്ക് എങ്ങനെ 'ഉപാധിരഹിത പട്ടയം' ചോദിക്കാൻ ആവും? അവരുടെ കയ്യിലെ പട്ടയത്തിന് വിലയിൽ എന്നൊരു തെറ്റിദ്ധാരണയാണ് 'ഹൈറേഞ്ച് സംരക്ഷസമിതി'യടക്കമുള്ള രാഷ്ട്രീയ-മത സംഘടനകൾ കർഷകരുടെ ഇടയിൽ സൃഷ്ടിച്ചത്. ആ പട്ടയത്തിന് ക്രയവിക്രയമൂല്യമുണ്ട്. പാട്ടവ്യവസ്ഥ ലംഘിക്കാത്തിടത്തോളം കാലം കൈവശംവെച്ച് അനുഭവിക്കാനുള്ള അവകാശമുണ്ട്.

വാസ്തവത്തിൽ അവർ ആവശ്യപ്പെടുന്ന കാര്യം CHR ഭൂമിയുടെ 'വന'മെന്ന സ്റ്റാറ്റസ് മാറ്റിക്കളയണമെന്നാണ്. ആതായത് അവർക്ക് എന്തിന് പട്ടയം കൊടുത്തോ (വനത്തിലെ ഏലകൃഷിക്കും-വനത്തിന് കോട്ടം വരുത്താത്ത മറ്റ് കൃഷികളും ആവാം- വീടുവെച്ചുള്ള വാസത്തിനും) അതിനോട് അവർക്ക് താത്പര്യമില്ലതാവുകയോ, അവർക്ക് മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകാൻ കഴിയാതാവുകയോ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഇനി അവിടെ അവർക്ക് വ്യവസായങ്ങൾ തുടങ്ങാൽ, ബഹുനിലക്കെട്ടിടങ്ങൾ പണിയാൻ, മരങ്ങൾ മുറിച്ചുവിൽക്കാൻ താത്പര്യമുണ്ടെന്ന് അർത്ഥം. ഈ പ്രശ്‌നത്തെയാണ് പഠിക്കേണ്ടത്. തണലും തണുപ്പും ജനസംരക്ഷണവും ജൈവവൈവിധ്യവും നൽകുന്ന മരങ്ങൾ ഇനിയും മുറിക്കണോ?

ലോറേഞ്ചിൽ ജനവാസം സാധ്യമാകാത്ത രീതിയിൽ കാലാവസ്ഥമാറുകയും ജനം അല്പം ആശ്വാസം തേടിമലമുകളിൽ എത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരു എക്കോ-ടൂറിസത്തിന്റെ സാധ്യത കളഞ്ഞുകുളിക്കണോ? ഇപ്പോൾ തന്നെ ഹൈറേഞ്ച് ജനതകൾക്കിടയിൽ നിശബ്ദമായി സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മറ്റൊരു കാസർഗോഡൻ എൻഡോസൾഫാൻ ദുരന്തത്തിന്റെ ആക്കം കൂട്ടണോ? കേരളത്തിൽ തന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്‌പെഷ്യൽ സ്‌കൂളുകൾ ഉള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇടുക്കി ഇടംപിടിച്ചു കഴിഞ്ഞു. പത്തുവീടുകളിൽ ഒന്നിൽ ഒരാൾ എന്ന അനുപാതത്തിൽ ക്യാൻസർ രോഗികൾ പെരുകികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. റെഡ് കാറ്റഗറി-യെല്ലോ കാറ്റഗറി വ്യവസായങ്ങൾ CHR വനമേഖലയ്ക്ക് വേണോ? ഇടുക്കിക്കാരന്റെ നാട്ടിൽ ഉത്ഭവിക്കുന്ന പെരിയാർ അത് ഒഴുകിയെത്തുന്ന ആലുവയിൽ വ്യവസായമാലിന്യം കൊണ്ട് ആ പുഴ ചത്തു. അവിടെ ജനം, സ്ത്രീകളും കുട്ടികളുമടക്കം, ഈ വലിയ പ്രതിസന്ധിക്കെതിരെ ജനകീയപ്രക്ഷോഭങ്ങൾ നടത്തുമ്പോഴാണ് നിങ്ങളുടെ പുഴകളെ അതിന്റെ ഉത്ഭവത്തിൽ വെച്ച് തന്നെ കൊല്ലാനുള്ള അവകാശത്തിന് വേണ്ടി നിങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെടുന്നത് എന്ന് ഓർക്കണം.

CHR ലെ ജനം തന്നെ ആലോചിച്ച് ഉത്തരം പറയേണ്ട വിഷയമാണ്. അല്ലെങ്കിൽ ഏലമലക്കാടുകളിൽ നിങ്ങൾ ഭയക്കുന്ന കുടിയിറക്കല്ല നടക്കാൻ പോകുന്നത്, നിങ്ങൾ സ്വയം കുടിയൊഴിഞ്ഞു പോവുകയായിരിക്കും. ഇപ്പോൾത്തന്നെ പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ നിന്ന് സ്വാഭാവികമായി കുടിയിറങ്ങന്നവരുടെ കണക്കുകൾ നോക്കിയാൽ അത് മനസ്സിലാകുന്നതേയുള്ളു. പണ്ട് ജനവാസമേഖലകൾ ആയിരുന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇടുക്കിയിലെ ജനങ്ങൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ അസൗകര്യങ്ങളെ മറികടക്കാൻ കൂടുതൽ സൗകര്യങ്ങളിലേയ്ക്ക് കുടിയിറങ്ങി പോരുന്നുണ്ട്.

CHRലെ കർഷകന്റെ പ്രധാനപ്രശ്‌നങ്ങൾ കൃഷി ആദായകരമല്ലാതായതും, കൃഷിനശിപ്പിക്കുന്ന വന്യമൃഗങ്ങളും, അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങളായ റോഡ്, സ്‌കൂൾ, കോളേജ്, ആശുപത്രികൾ എന്നിവ വേണ്ടത്ര ഇല്ലാത്തതുമാണ്. ഇവക്കൊക്കെ പരിഹാരം അന്വേഷിക്കുകയാണ് ആദ്യം വേണ്ടത്. കൃഷിയെ മാത്രം ആശ്രയിച്ച് ഇന്ത്യയിൽ എവിടെയും കർഷകന് ജീവിക്കാൻ ആവില്ല എന്ന് സ്വതന്ത്രഇന്ത്യ കാലംകൊണ്ട് തെളിയിച്ചു കഴിഞ്ഞു. കൃഷിയോടൊപ്പം ഹൈറേഞ്ച് കർഷകർക്ക് ആദായകരമായ പലതും പ്രകൃതിയെ മെച്ചപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് തന്നെ ചെയ്യാനാവുമെന്ന് കാട്ടിക്കൊടുക്കുകയും അതിന് പ്രോത്സാഹനം കൊടുക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് സംസ്ഥാനസർക്കാറിന്റെ കടമയാണ്.

വനമേഖലയിൽ ആദ്യകരമായി ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന തേനീച്ചവളർത്തൽ, വനഹോർട്ടികൾച്ചറൽ (വനഓർക്കിഡുകൾ), കേന്ദ്രീകൃത പശു-ആട് വളർത്തൽ, പശ്ചിമഘട്ടത്തിലെ ബ്രാൻഡഡ് ജൈവഉത്പ്പന്നങ്ങളുടെ കയറ്റുമതി യൂണിറ്റുകളുടെ നടത്തിപ്പ് (വയനാട്ടിൽ സ്വകാര്യ മേഖലയിൽ വർഷങ്ങളായി വലിയ ലാഭത്തിൽ കർഷകർ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന 'എലമെന്റ്‌സ്' പോലുള്ള യൂണിറ്റുകൾ എന്തുകൊണ്ട് സർക്കാറിന് ചെയ്യാൻ ആവുന്നില്ല!) എന്നിവ സബ്‌സിഡിയോടുകൂടി തന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടണം. അതിനെല്ലാം ഉപരിയായി 'ഫാം ടൂറിസം' എന്ന മേഖലയെ പൂർണ്ണമായി കർഷകർക്ക് കൃത്യമായ നിബന്ധനകളോടെ വിട്ടുകൊടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇടുക്കിക്ക് ആവശ്യം ഫാം ഹൗസുകളും കർഷകർ മേൽനോട്ടം വഹിക്കുന്ന ഹോം സ്റ്റേകളുമാണ്.

അത് ആ കർഷകജനതയുടെ ഒരു പ്രധാനവരുമാനമാർഗ്ഗമായി മാറണം. അഗസ്ത്യാർകൂടം പോലെ മൂന്നാറും ഏലമലക്കാടുകളും ഇടുക്കിയുടെ പ്രകൃതിലോലമേഖലകളും നിയന്ത്രിതമായ എക്കോടൂറിസത്തിലാണ് ഇടം നേടേണ്ടത്. ഇവിടെ ത്രീസ്റ്റാർ ഫൈവ്സ്റ്റാർ റിസോർട്ട്വാസികൾ ആയ വിനോദസഞ്ചാരികളെയല്ല പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടത്. എക്കോ-ടൂറിസത്തിൽ നിന്ന് വരുമാനം കണ്ടെത്തേണ്ടത് കുത്തകകൾ അല്ല, ഇടുക്കിയിലെ കർഷകജനത തന്നെയായിരിക്കണം. വനമില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഈ പറയുന്നതൊന്നും ഇല്ലായെന്ന് അപ്പോൾ അവർക്ക് ബോധ്യമാകും. ഇഒഞ ഇനിയും ജൈവസമർദ്ധിയിൽ വളർന്നേമതിയാകൂ. അതിന്റെ ചാലകശക്തിയായി അവിടുത്തെ കർഷകറായി മാറുകയും വേണം.

വൻകിടകയ്യേറ്റങ്ങളെ ഒഴിപ്പിച്ചേ മതിയാകൂ എന്ന് സ്വന്തം നിലനിൽപ്പിനെപ്രതിയെങ്കിലും CHRലെ ജനങ്ങൾ ഇനിയെങ്കിലും തീരുമാനിക്കണം. നിങ്ങളുടെ സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തുമുള്ള ഭയത്തിൽ ആണ് നൂറുകണക്കിന് പാറമടകൾ നിങ്ങളുടെ തന്നെ ജീവിതത്തെ ദുരിതത്തിൽ ആക്കുംവിധം അവിടെ കൊഴുത്തത്. നിങ്ങളുടെ ജീവനോപാധിയാകേണ്ട ടൂറിസം മേഖലയിൽ ആണ് റിസോർട്ട് മാഫിയകൾ കടന്നുകയറിയത്. കൂടാതെ വനംവെട്ടിപ്പിടിച്ച കുത്തകകർഷകർ പുറത്തുനിന്നും നിങ്ങളുടെയുള്ളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്ന് 50 ഏക്കർ തോട്ടത്തിന് പട്ടയംകിട്ടിയവർ ഇന്ന് 150 ഏക്കർ ഏലത്തോട്ടം കൈവശം വെക്കുമ്പോൾ അറിയണം. അതുകൊണ്ട് കാര്യങ്ങളെ നെല്ലുംപതിരും തിരിച്ചുതന്നെ മനസ്സിലാക്കണം.

നാളെ: എന്തായിരിക്കണം വനഭൂമിയിലും സെറ്റിൽമെന്റിലും താമസ്സിക്കുന്നവരുടെ നാളത്തെ ഭാവി? മാഫിയലിസ്റ്റ് പൂർണ്ണമാക്കാൻ ഇടുക്കിയുടെ സാധാരണക്കാരും കർഷകരും കൈകോർക്കുക.